جدول مطالب

فرهنگ در نپال

فرهنگ در نپال بسیار غنی و متمایز است. میراث فرهنگی نپال در طول قرن ها تکامل یافته است. این میراث چند بعدی، تنوع گروه های قومی، قبیله ای و اجتماعی نپال را در بر می گیرد و در موسیقی؛ رقص؛ هنر و صنایع دستی؛ افسانه های عامیانه؛ زبان و ادبیات؛ فلسفه و دین؛ جشنواره ها و جشن ها؛ غذاها و نوشیدنی ها تجلی می یابد.

سنت های هندو و بودایی در نپال به بیش از دو هزار سال پیش برمی گردد. در لومبینی، بودا متولد شد و معبد پاشوپاتینات، کاتماندو، معبد قدیمی و معروف شیوا هندوها است. نپال چندین معبد دیگر و صومعه بودایی و همچنین مکان های عبادت سایر گروه های مذهبی دارد. به طور سنتی، افکار فلسفی نپال با اخلاق و سنت های فلسفی هندو و بودایی عجین شده است، سنت های قدیمی ریشه عمیقی در نپال دارند.

تقریباً هر عمل، شی، شغل یا شخصی را می توان به ویژه «خالص» یا «نجس» طبقه بندی کرد. این امر متأثر از ارزش ها و باورهای دینی و همچنین ایده های فرهنگی است. نپالی‌ها می‌توانند در رفتار خود کاملاً محتاط باشند و مطابق با آنچه که در این دستورالعمل‌های فرهنگی رفتار مناسب تلقی می‌شود، متواضعانه عمل کنند.

اهمیت اساسی مذهب در زندگی بسیاری از نپالی ها بر رویکرد آنها در حل مشکلات تأثیر می گذارد. معمولاً افراد با این تصور که علت مشکلات نتیجه کار خدا یا روح است، نگرش تقدیرگرایانه دارند. به عنوان مثال، گاهی اوقات تصور می شود که جادوگران عامل بدشانسی هستند. اما این تقدیرگرایی لزوماً به این معنا نیست که مردم منفعل هستند و منتظر هستند تا اتفاقات به خواست خدا رخ دهد.

نپالی‌ها معمولاً تا جایی که دیگر نمی‌توانند انجام دهند بسیار سخت کار می‌کنند – از آنجا به بعد «آنچه خواهد بود خواهد بود». جبرگرایی بدین معناست که به عنوان مثال، سلامتی بد معمولاً ناشی از کارمای بد است. به عنوان مثال در زبان فارسی می گوییم، هرچه بکاری، درو خواهی کرد. به همین ترتیب در نپال در صورت وقوع اتفاقات ناحوشایند آن را به کارمای همان شخص مربوط می دانند.