ارتباط و گفتگو در نپال

 گفتگو در نپال عموماً غیرمستقیم است تا از رویارویی یا توهین اجتناب شود. مکالمات معمولا طولانی هستند، زیرا افراد تمایل دارند به شکلی صحبت کنند که با ظرافت بیشتری به هدف خود برسند. این سبک گفتار را باید با صبر و حوصله گرفت. نپالی‌ها ممکن است یک چیز را به روش‌های مختلف بیان کنند و در حین تکرار، جزئیات بیشتری را اضافه کنند.

توصیه می شود برای ترسیم معنا در گفتگو در نپال به نکات ظریف توجه کنید. به عنوان مثال، عدم وجود یک پاسخ می تواند بیش از آنچه در واقع گفته می شود منعکس کند. انتظار داشته باشید که معنای زیادی از طریق زبان بدن و حالت چهره منتقل شود. ارتباط مستقیم برای روابط با سطح اعتماد بالا یا برای موقعیت‌های حیاتی محفوظ است.

نپالی‌ها «بله» می‌گویند تا نشان دهند که به سخنران گوش می‌دهند و به سادگی آنچه گفته شده را تصدیق می‌کنند. بنابراین، هر «بله» گفته شده را به عنوان نشانه ای از موافق بودن آنها با شما تفسیر نکنید.

یک نپالی ممکن است به سؤالات و درخواست هایی که نیاز به پاسخ بله یا خیر دارند، «بله» پاسخ دهد – چه منظورشان واقعا بله باشد یا خیر. این امر به این دلیل است که یک ‘نه’ بیش از حد، خصمانه و بی ادبانه تلقی می شود. روشی که بفهید آیا منطورشان واقعا بله است یا خیر این است که چندین بار شفاف سازی کنید و از سؤالاتی استفاده کنید که به آنها توانایی پاسخ غیرمستقیم تر را می دهد (مثلاً “شاید” یا “من تمام تلاشم را انجام خواهم داد” به عنوان راهی برای بیان “نه” گفتن است).

در حالی که گفتگو در نپال سبک ارتباطی غیرمستقیم دارد، معمولاً روشی کاملاً رو به جلو برای سؤال کردن دارند. می توانید انتظار داشته باشید که در مراحل اولیه ملاقات با کسی در مورد مسائل شخصی از شما سؤال شود. غیرنپالی‌ها می‌توانند از این که چقدر این سوالات جسورانه هستند متعجب شوند. به عنوان مثال، آنها ممکن است در مورد وضعیت تاهل، سن، وزن یا هزینه یک کالا پرس و جو کنند. در نظر بگیرید که اینها از روی کنجکاوی می باشند و هیچ نیت بدی در کار نیست.

نپالی‌ها معمولاً با صدای کم صحبت می‌کنند و صدای خود را اغلب از روی هیجان یا احساسات شدید بلند نمی‌کنند.

جامعه نپالی در ارتباط و گفتگو در نپال برای ارتباط بین جنسیت ها کاملا محافظه کار و متواضع است. نمایش عمومی محبت (مانند دست گرفتن) حتی در بین زوج های متاهل رایج نیست. به طور کلی باید از لمس افراد با جنس مخالف خودداری کرد. برخی از افراد جوان شروع به دست گرفتن کرده‌اند، اما این امر هنوز هم غیرعادی است.

با این وجود، محبت جسمانی عموماً بین افراد همجنس جایز است. مردان نپالی معمولاً دست یکدیگر را می گیرند و در ملاء عام یکدیگر را در آغوش می گیرند. همچنین مشترک بودن تخت برای آنها معمول است. زنان ممکن است در حالی که دستان خود را در اطراف یکدیگر قرار داده اند راه بروند.

افراد تمایل دارند فضای شخصی کمتری را بین یکدیگر در نپال نسبت به دیگر کشورها حفظ کنند. با این حال، هنگام تعامل با فردی از جنس مخالف، فاصله بیشتر می شود.

بهتر است که در حین مکالمه با نگاه و تماس چشمی ظاهر شوید. با این حال، تماس چشمی معمولاً هنگام صحبت با افراد دارای وضعیت بالاتر به حداقل می رسد. از مردم انتظار می رود هنگام گفتگو در نپال با بزرگترها نگاه خود را پایین بیاورند. خیره شدن به غریبه ها در نپال بی ادبانه تلقی نمی شود و معمولاً اتفاق می افتد.

افراد معمولاً از طریق حالات چهره خود تشکر و قدردانی می کنند. یک ‘تشکر’ کلامی همیشه لازم نیست. خوب است این را در نظر بگیریم تا نپالی ها را بی ادب تلقی نکنیم.

افراد ممکن است سر خود را به یک طرف خم کنند یا آن را به طرفین تکان دهند تا نشان دهنده توافق و تفاهم باشد.

هنگامی که نپالی ها پیشنهادی را رد می‌کنند و می خواهند مودبانه نه بگویند:  با بالا بردن یک دست در مقابل، کف دست به جلو، و چرخاندن مچ دست خود به آرامی این حالت را بیان می کنند.

برای اشاره کردن به چیزی یا شخصی بهتر است با استفاده از چانه به جای انگشت اشاره کنید.

در فرهنگ نپال سر مقدس ترین قسمت بدن انسان به حساب می آید. دست زدن به بالای سر شخصی بسیار توهین آمیز است.

در فرهنگ نپال تصور می‌شود که پاها کثیف‌ترین قسمت بدن هستند و نمایش کف پا یا لمس کردن افراد با پاها بی‌ادبی محسوب می‌شود.

ممکن است متوجه شوید که مکالمات به صورت دوره ای با سکوت قطع می شود. نپالی‌ها تا حد زیادی با این موضوع راحت هستند و لزوماً وقتی کسی صحبت نمی‌کند آن را ناخوشایند نمی‌دانند.