معاشرت در نپال

معاشرت در نپال

 

معاشرت در نپال و در فرهنگ نپالی ها اینگونه است که انتظار می رود ابتدا به بزرگ ترین یا مسن ترین فرد سلام شود. سلام سنتی این است که کف دستان خود را جلوی سینه به هم فشار دهید و بگویید ناماسته (ناماسته به معنای ‘من به خدای درون شما سلام می کنم’ می باشد). این کار با تکان دادن سر یا تعظیم، بسته به سلسله مراتب اجتماعی وضعیت فردی که به او سلام می کنید همراه است. در موقعیت‌های رسمی‌تر، می‌توان ناماسکار گفت.

دست دادن هنگام معاشرت در نپال به یک رسم آشنا تبدیل شده است. همیشه با دست راست خود برای دست دادن پیشقدم شوید. در حالی که به طور کلی برای مردان و زنان مناسب است که دست بدهند، اما نمی توان مطمئن بود که همه افراد از لمس جنسیت مخالف راحت خواهند بود. هنگام معاشرت در نپال پیشدستی در دست دادن با خانم ها برای مرد بی ادبی محسوب می شود، منتظر بمانید تا او دست دادن را آغاز کند.
مردم برای معاشرت در نپال اغلب با استفاده از احترام، محبت و رابطه خانوادگی مورد خطاب قرار می گیرند، حتی اگر هیچ رابطه خونی واقعی وجود نداشته باشد.
به عنوان مثال، بزرگتر از خود را به عنوان ‘دیدی’ (برای زنان به معنای ‘خواهر بزرگتر’) و ‘دای’ (برای مردان به معنای ‘برادر بزرگتر’) نامیده می شود. به همین ترتیب، «بهینی» زنان جوان‌تر را «خواهر کوچک‌تر» خطاب می‌کند و «بهای» به معنای «برادر کوچک‌تر» است.
این عناوین معمولا با واکنش گرمی دریافت خواهند شد. برای رسمی یا محترمانه بودن، «جی» را به انتهای نام شخصی اضافه کنید. به عنوان مثال: ‘ناماسته سوجان جی’.
متداول‌ترین سوالی که هنگام ملاقات و معاشرت در نپال از کسی می‌پرسید این است که ‘تاکنون غذا خورده‌اید؟’ این همان کارکرد مکالمه‌ای را تشکیل می‌دهد که سؤال «چطوری؟» در ایران. انتظار می رود که پاسخ دهید ‘بله، متشکرم. من تازه غذا خورده ام و یا سیر هستم یا چیزی مشابه و سپس گفتگو را ادامه می دهیم.
هنگام معاشرت در نپال هیچوقت با دست چپ چیزی را نباید تعارف کرد و یا گرفت. همیشه برای دریافت کردن و یا دادن چیزی انگشتان دست چپ را روی ساعد دست راست قرار داده و سپس اقدام کنید. تاکید زیادی بر پاکیزگی در نپال، تحت تأثیر آداب و رسوم اجتماعی و مذهبی وجود دارد. برخی از اعمال، اشیاء و اعضای بدن به طور خاص پاک یا نجس تلقی می شوند.
به عنوان مثال، سر به عنوان خالص ترین قسمت بدن شناخته می شود، در حالی که پاها کثیف ترین هستند. «جوتو» (ناخالصی) به غذا یا اشیایی اطلاق می‌شود که از نظر آیینی آلوده شده‌اند و بنابراین غیرقابل خوردن هستند. وقتی چیزی به طور مستقیم یا غیرمستقیم با دهان شخص دیگری تماس پیدا می‌کند، تبدیل به جوتو می‌شود.

آداب اولیه معاشرت در نپال

  • به بزرگان همیشه احترام زیادی نشان داده می شود و با آنها رسمی تر رفتار می شود.
  • در فرهنگ نپالی ها انتظار می رود که ابتدا به بزرگ ترین یا مسن ترین فرد سلام شود.
    اشیاء را باید فقط با دست راست یا هر دو دست عرضه و دریافت کرد.
  • دست چپ ‘نجس’ در نظر گرفته می شود و برای انجام فعالیت های دیگر مانند تمیز کردن محفوظ است.
  • استفاده از دست چپ هنگام برقراری ارتباط با کسی بی احترامی تلقی می شود.
  • تمام حرکات نیز باید در درجه اول با دست راست انجام شود.
  • گام برداشتن از روی پای کسی عمیقاً بی احترامی تلقی می شود.
  • اگر کسی وسیله یی را از پله‌ها بالا می‌آورد، تا زمانی که از کنار شما رد نشده است از پله‌ها پایین نیایید، زیرا به طور مشابه به عنوان قدم گذاشتن روی کالا تلقی می‌شود.
  • از رد شدن از بالای پاهای شخصی که پای خود را دراز کرده است خودداری کنید.
  • کلاه (توپی) شخص دیگری را از سر او برندارید، حتی با شوخی چراکه دست زدن به سر دیگران بی ادبی است.
  • اگر به طور تصادفی کاری را که نباید انجام دادید (مثلاً به کسی برخورد کردید یا به طور تصادفی با پای خود به کسی برخورد کردید)، خوب است که عذرخواهی کنید و با لمس شانه یا پای شخص دیگر، احترام خود را نشان دهید. سپس پیشانی خود را لمس کنید و کمی تعظیم کنید.
  • لمس کردن افراد دیگر با پاهای خود توهین آمیز است. یکی از تحقیرآمیزترین و بدترین اقدامات در نپال ضربه زدن با کفش به کسی است.
  • قبل از اینکه وارد خانه یی شوید، کفش های خود را در بیاورید.
  • فرد باید همیشه طوری بنشیند که کف پاهایش به سمت دیگری نشانه نرود.
  • کفش یا صندل خود را وارونه نگه ندارید. تصور می شود که به معنای بدشانسی است.
  • از ریختن برنج و راه رفتن روی آن خودداری کنید. این توهین به الهه غذای هندو است.
  • تحصیل بسیار ارزشمند است، بنابراین از دست زدن یا لگد زدن به کتاب ها، لوازم التحریر، کاغذ یا سایر مطالب خواندن و نوشتن با پا خودداری کنید. این کار توهین به ساراسواتی (الهه آموزش) محسوب می شود.
  • در «زمان نپالی»، مردم بسیار کمتر از آنچه در فرهنگ غربی معمول است، وقت شناس هستند.  بهتر است خودتان وقت شناس باشید و درک کنید که احتمالاً در زمینه های اجتماعی منتظر خواهید ماند. نپالی ها عموماً در محیط های حرفه ای وقت شناس تر هستند.
error: لطفا مقاله را به اشتراک بگذارید.