جغرافیای نپال
جغرافیای نپال شامل برخی از ناهموارترین و دشوارترین مناطق کوهستانی در جهان است. نپال یک کشور آسیایی در امتداد دامنه های جنوبی رشته کوه های هیمالیا می باشد. این کشور محصور در خشکی است و بین هند در شرق، جنوب و غرب و منطقه خودمختار تبت چین در شمال واقع شده است. رشتهکوه های آناپورنا و هیمالایا و مرتفع ترین کوه جهان “اورست” در کشور نپال واقع شده است.
تقریباً 75 درصد از کشور را کوه ها پوشانده اند. از جنوب به شمال، جغرافیای نپال را می توان به چهار کمربند اصلی تقسیم کرد که هر کدام از شرق به غرب در سراسر کشور امتداد دارند.
چهار کمربند اصلی جغرافیای نپال
- تارای ، زمینی های پست، هموار و حاصلخیز در مجاورت مرز هند.
- کوهپایههای جنگلی چوریا و منطقه تارای داخلی، که از دشت تارای تا رشته ناهموار مهابهارات بالا میرود.
- منطقه میان کوه بین رشته کوه مهابهارات و هیمالیاهای بزرگ.
- رشته کوه بزرگ هیمالیا، که تا بیش از 29000 فوت (حدود 8850 متر) امتداد یافته است.
- تارای امتداد شمالی دشت گنگ را تشکیل می دهد و عرض آن کمتر از 16 تا بیش از 20 مایل متغیر است و در چندین مکان به طور قابل توجهی باریک می شود. کمربندی 10 مایلی از زمین های کشاورزی غنی در امتداد بخش جنوبی تارای کشیده شده است. بخش شمالی، در مجاورت کوهپایه ها، یک منطقه باتلاقی است که در آن حیوانات وحشی فراوان است.
- محدوده چوریا ، که دارای جمعیت کمی نیز می باشد، تا ارتفاع بیش از۱۲۱۹ متر امتداد یافته است. بین رشته کوه چوریا به سمت جنوب و رشته کوه هیمالیا به شمال حوضچه های وسیعی از ارتفاع ۶۱۰ تا ۹۱۴ متر و عرض حدود ۱۶ کیلومتر و ۳۲ تا ۶۴ کیلومتر طول وجود دارند؛ این حوضچه ها بیشتر به عنوان تارای داخلی شناخته می شوند. در قسمت های بالایی رودخانه های نپال که از مناطق کوهستانی تشکیل می شوند، سیل های کمی رخ می دهد ولی در مناطق کم ارتفاع تارای شاهد وقوع سیل های متعددی هستیم.
- در بسیاری از مناطق تارای برای کشت چوب,جنگل ها و چمن های ساوانا از این حوضچه ها بهره می برند. ارتفاعات این رشته کوه یک شیب تند به سمت جنوب و یک شیب نسبتاً ملایم به سمت شمال را دارند. از شمال رشته کوه هیمالیا کاتماندو را محصور کرده است.
- شهر های کاتماندو و پخارا که در منطقه کوه میانه قرار دارند حوضچه های مسطحی هستند که قبلاً با دریاچه هایی پوشانده شده بودند و در اثر رسوب مواد رودخانه ای که توسط رودخانه ها و یخچال های طبیعی از دامنه های اطراف محاصره شده در طی چهار دوره یخبندان ، تشکیل شده اند. (از حدود ۲۶۰۰۰۰۰ تا ۱۱۷۰۰ سال پیش)
- رشته کوه هیمالیا ، از ارتفاع ۴۲۶۷ تا بیش از ۸۸۳۹ متر که شامل بسیاری از بلندترین قله های جهان است از جمله اورست، کانچنجونگا، لوتسه، ماکالو، چو اویو،داولاگیری، ماناسلو و آناپورنا که همه آنها بیشتر از ۸۰۴۶ متر ارتفاع دارند. به جز سکونتگاه های پراکنده در دره های کوهستانی مرتفع، غالب این مناطق خالی از سکنه می باشد.
آب و هوای نپال
آب و هوای نپال، متاثر از ارتفاع و همچنین موقعیت آن در عرض جغرافیایی نیمه گرمسیری، از شرایط موسمی نیمه گرمسیری در تارای، معتدل گرم بین 4000 تا 7000 فوت در منطقه میان کوه تا شرایط معتدل خنک در مناطق بالاتر متغیر است. در ارتفاعات بالای 16000 پا، دما همیشه زیر صفر است و سطح آن پوشیده از برف و یخ است. آب و هوای کشور از جنوب نیمهگرمسیری و از شمال تا قلههای یخی هیمالیا متنوع است.
نپال در معرض بادهای موسمی نیز قرار دارد. بارندگی در بخش شرقی تارای بین 70 تا 75 اینچ [1800 تا 1900 میلیمتر] در سال در بیراتناگر است اما در بخش غربی نپال (که از 30 تا 35 اینچ در سال میبارد( در ماهندراناگر) خشک تر است. میزان بارندگی در بخش شرقی منطقه تارای بسیار زیاد است و در بیراتناگار سالانه از ۷۰ تا ۷۵ اینچ باران می بارد. قسمت غربی نپال جایی که سالانه ۳۰ تا ۳۵ اینچ در ماهندراناگار باران می بارد خشک تر است.
در جنوب این کشور زمینهای پست نیمهگرمسیری با جمعیتی متراکم است و شمال نپال پوشیده از کوههای رشته کوه هیمالیا است.
آب و هوای دره کاتماندو
در دره کاتماندو، میانگین دما از 10 درجه سانتیگراد در ژانویه تا 26 درجه سانتیگراد در جولای متغیر است و کمترین و بالاترین دمای ثبت شده 3- درجه و مثبت 37 درجه سانتیگراد بوده است. میانگین بارندگی سالانه حدود 55 اینچ است که بیشتر آن در دوره ژوئن تا سپتامبر است.
آب و هوای دره پخارا
در پخارا، دما از 4 درجه سانتیگراد در ژانویه تا تقریباً 38 درجه سانتیگراد در ژوئن، درست قبل از فصول موسمی متغیر است. در زمستان درجه حرارت در طول روز تا 21 درجه سانتیگراد افزایش می یابد. از آنجایی که بادهای موسمی گرم بارانبار، بیشتر رطوبت خود را هنگام مواجه با محدوده آناپورنا تخلیه میکنند، بارندگی در دره پخارا بسیار سنگین است (حدود 100 اینچ).
پوشش گیاهی نپال
پوشش گیاهی طبیعی نپال از الگوی آب و هوا – ارتفاع پیروی می کند.
- در ارتفاعات بین 5000 تا 10000 فوت ، پوشش گیاهی شامل ترکیبی از گونه های مختلف است. عمدتادرخت کاج، درخت بلوط، رودودندرون، صنوبر و گردو
- بین 10.000 تا 12000 فوت ، پوشش درخت صنوبر که با درخت های توس آمیخته شده است و همچنین رودودندرون نیز فراوان به چشم می خورد.
- همچنین درست در زیر خط برف، بین 14000 تا 15000 فوت ، پوشش گیاهی علفی مناسب چرای حیوانات در تابستان را فراهم می کند.
منطقه جنگلی وسیعی در زیر رشته کوه های هیمالیا موجود می باشد و جنگل های بسیار ارزشمند نپال را شامل می شود که دارای پوششی غنی از درختان صنوبر، سرو، درخت ارس و توس است. یک منطقه گرمسیری و مرطوب از پوشش گیاهی در تارای و رشته کوه چوریا نیز وجود دارد.
یکی از عامل هایی که به این کشور کمک می کند اهمیت موقعیت استراتژیک و جغرافیای نپال است. عاملی که به اهمیت ژئوپلیتیکی این کشور کمک می کند این واقعیت است که یک نپال قدرتمند می تواند دسترسی چین به دشت غنی گنگ را از بین ببرد. بنابراین نپال مرز جنوبی چین را در شمال هیمالیا در آسیا مشخص می کند.
هیمالیای نپال
هیمالیای نپال هیمالایای نپال نمایانگر تمامی کوههای هیمالایا میباشد. کشور نپال در بخش جنوبی هیمالیای (هیمالایا تلفظ صحیح می باشد) مرکزی قرار دارد. قسمت اعظمی از بی نظیرترین کوههای دنیا در این کشور واقع شده اند و 8 قله از 14 قله 8000 متری دنیا در نپال قرار...