خانواده در نپال

خانواده در نپال برای اکثر نپالی ها، به شبکه گسترده ای از روابط اشاره دارد. خانواده در نپال اغلب متشکل از اعضای بسیاری از نسل های مختلف هستند. روابط معمولاً از طریق طایفه مرد (پتری خطی) به هم متصل می شوند. به طور سنتی، الگوی زندگی این است که زنان در زمان ازدواج به محل زندگی شوهرشان نقل مکان می‌کنند.

بزرگسالان اغلب بعد از تشکیل خانواده در نپال به زندگی در همان خانواده با والدین خود ادامه می دهند. معمولا در این خانه های چند نسلی حریم خصوصی محدودی وجود دارد. با این حال، با مدرن شدن کشور، تنوع بیشتری از الگوهای زندگی در حال ظهور است. برخی از افراد ممکن است در خانواده‌ هایی زندگی کنند که به هر نسل یک سطح اختصاص می‌دهند (یعنی والدین در یک طبقه با فرزندان و نوه‌هایشان در سطح زیر آنها زندگی می‌کنند).

این میزان استقلال بیشتری را برای افراد بزرگسال تر فراهم می کند. سایر نپالی‌هایی که درآمد ثابتی دارند ممکن است تصمیم بگیرند که به عنوان یک زوج به تنهایی زندگی کنند و در عین حال به حمایت مالی والدین خود ادامه دهند. با این وجود خانواده چند نسلی هنوز رایج ترین فرم خانواده در نپال است.

از آنجایی که بیکاری در نپال یک موضوع مزمن است، اغلب منبع درآمد پایدار اصلی یک خانوار از طریق حواله های ارسالی توسط اعضای خانواده که در کشورهای خارجی کار می کنند، تامین می شود. معمولاً این مسئولیت (و همچنین وظیفه مراقبت از والدین سالخورده) بر عهده پسر بزرگتر است. احترام به سن یک سنت و ارزش دیرینه در جامعه نپالی است. از کودکان انتظار می رود که از والدین و خواهر و برادر بزرگتر خود اطاعت کنند. برخی از نپالی ها معتقدند که هر چه افزایش استقلال در دسترس تر می شود، احترام بزرگان در حال کاهش است.

اکثر خانواده ها در نپال به شدت پدرسالار هستند. با این حال، ساختارهای مادرسالاری نیز در جوامع وجود دارد. بسیاری از مادران نپالی نیز جایگاهی همانند فرماندهی دارند، به ویژه در مورد فرزندان و عروس خود و تعداد زنان سرپرست خانوار در حال افزایش است. در مناطق روستایی، پدرسالار ممکن است رئیس کل خانواده باشد. پدر نزد خانواده به «مالک» (مدیر) معروف است. در این موقعیت اقتدار، مرد مسئول کل خانواده و رفتار افراد است. اگر یکی از اعضای خانواده از قوانین یک روستا سرپیچی کند، بزرگان برای رفع مشکل به پدر خانواده مراجعه می کنند.