روستای تارو روستایی اصیل و دیدنی در چیتوان

  روستای تارو در کنار منطقه سوراها قرار دارد. بیشتر گردشگرانی که از چیتوان بازدید می نمایند در این منطقه اقامت می کنند.

از کاتماندو در حدود 5 الی 6 ساعت زمان نیاز داریم تا با خودرو به پارک ملی چیتوان برسیم و با هواپیما زمانی کمتر از 30 دقیقه در پیش خواهیم داشت.

مردمان “تارو” خود را مردمان جنگل می دانند و قرن هاست که در جنگل های انبوه چیتوان و تالاب های آن به کشاورزی، دامپروی، شکار و ماهیگیری می پردازند.

نام شهر چیتوان نیز از زبان مردم تارو و همین روستا برگرفته شده است.

در زبان تارو “چیت” به معنای “انبوه” و “بان” به معنای “جنگل” است که به مرور زمان در گویش به چیتوان تغییر یافته است.

قوم تارو مردمان بومی مناطق جلگه جنوبی نپال هستند و  تحقیقات نشان می دهد آنها از نوادگان پادشاهی هایی هستند که از هنگام تولد بودا در اینجا وجود داشته است .

در بسیاری از روستاهای اطراف شهرهای لومبینی، چیتوان و پارک ملی بردیا با مردم بومی تارو روبرو خواهید شد.

طایفه تارو تقریبا 7% از جمعیت مردم نپال را تشکیل می دهند .

یک موزه کوچک نیز در روستای تارو وجود دارد که ابزارها و لباس های سنتی این مردم بومی را  به نمایش می گذارد.

قابل توجه ترین جنبه های محیط زندگی مردم روستای تارو در جیتوان، ظروف برنجی کنده کاری شده، ایوان های رنگارنگ و دیوارهای بیرونی خانه هایشان است که فقط از مواد موجود محلی مانند خاک رس، گل، و علف برای ساخت آن استفاده می کنند.

روستاییان به مشاهده گشت و گذار گردشگران عادت دارند و با خوشرویی فراوان از میهمانان پذیرایی می کنند.

البته ممکن است نتوانید کسی را مشاهده کنید که بتوانید با او به زبان انگلیسی صحبت کند اما اگر به زبان نپالی مسلط باشید می توانید دوستان بسیار خوبی در این منطقه بیابید.

اقتصاد مردم روستای تارو

مردم روستای تارو هرگز برای کار به خارج از کشور نرفته اند و در این انزوا، فرهنگ منحصر به فرد خود را توسعه داده اند.

مردم روستای تارو در چیتوان بیشتر به کشاورزی مشغولند و محصولاتی مانند برنج، گندم، خردل، ذرت و عدس می کارند.

 این روستا همچنین از صنعت توریسم و درآمد حاصل از گردشگری دارای درآمد می باشد.

رقص فرهنگی سنتی مردمان تارو در چیتوان از زیباترین جنبه های فرهنگی هنری این قوم است که زنان و مردان با پوشیدن لباس سنتی خود در کنار یکدیگر به اجرای این نمایش هنری می پردازند.

لباس سنتی مردم تارو

  لباس سنتی و بسیار زیبا و رنگارنگی که زنان ” تارو ” بر تن دارند ” آکرا خادکی” نام دارد و تنها توسط جامعه ” دیمال” دوخته می شود.

این لباس دارای نقوش بسیار زیباییست که با چاپ سنتی و بصورت دستی شکل گرفته است.

لباس سنتی یک مرد تارو متشکل از ” مردانی” (دوتی) است که برای پوشاندن نیم تنه بالایی استفاده می شود و “فاد ” (کاچانی) که برای پوشانیدن نیم تنه ی پایینی مورد استفاده قرار می گیرد.

غذاهای مردم روستای تارو

شما می توانید در روستای سنتی تارو فرصت چشیدن برخی از غذاهای سنتی و لذیذ این قوم بومی و مهمان نواز را داشته باشید.

طعم لذیذ این غذاها به خاطر این است که تمام محصولات از گوشت و مرغ تا حبوبات و سبزیجات، روغن و برنج مصرفی در غذاها تولید محلی است.

مردم تارو ماهی های آب شیرین و خرچنگ را از رودخانه های اطراف شکار می کنند و در غذاهای خود مورد استفاده قرار می دهند.

آنها همچنین از گوشت مرغ، خوک و خرگوش نیز در غذاهای خود استفاده می نمایند.

یکی از محبوب ترین غذاهای تارو ، نان آرد برنج بخارپز است که همراه با سوپ عدس و خوراک سبزیجات مصرف می شود.