روزنامه های نپال
روزنامه‌های نپال بیش از صد سال سابقه دارند. در تاریخ مطبوعات نپال اولین روزنامه دولتی در سال 1886 با نام “گورخا پاترا” راه‌اندازی شد. اما اولین روزنامه تجاری خصوصی در سال 1993 شروع به انتشار کرد. از آن زمان تا به امروز برخلاف بسیاری از کشورهای توسعه یافته که در آنها صنعت نشر با کاهش فروش مواجه شده است؛ تیراژ روزنامه های نپال افزایش یافته است.
ظهور اینترنت بازار رسانه های جمعی نپال را متحول نمود. به دلیل افزایش نرخ سواد در میان مردمان نپال و توسعه زیرساخت ها توزیع روزنامه را آسان تر نموده است. با توجه به علاقه به کسب آگاهی در بین شهروندان، روزنامه ها باید حداقل برای چندین سال دیگر شاهد افزایش مداوم در نرخ تیراژ و فروش باشند.
تیراژ
از آنجایی که هیچ داده موثق و دفتر حسابرسی تیراژ از سوی ناشران وجود ندارد، به سختی می توان تیراژ فروش را به مشخص کرد. بزرگترین روزنامه نپال، کانتیپور، مدعی تیراژ روزانه 360000 نسخه است. در حالی که روزنامه انگلیسی زبان کاتماندو پست، ادعا می کند که تیراژ روزانه 82000 نسخه دارد.
دیگر خانه‌های رسانه‌ای ادعا می‌کنند که تیراژ روزنامه های نپالی زبانشان تا 200000 در روز است. ناشران اغلب در تیراژ ادعا شده خود اغراق می کنند. روزنامه‌های پرتیراژ به طور کلی به سمت طیف سیاسی گرایش دارند، اما هیچ روزنامه‌ای در نپال تمایلات سیاسی خود را رسما اعلام نمی‌کند.
طبق یک نظرسنجی از مخاطبان که در سال 2017 انجام شد، تنها حدود 40 درصد از مردم خواننده روزنامه های نپال می باشند. تعداد خوانندگان کانتی پور بیش از نیمی از آن است، در حالی که آناپورنا پست، گورخاپاترا و ناگاریک با اختلاف زیادی از 4 تا 7 درصد از نرخ خوانندگان عقب هستند.
اوجوال پراجاپاتی، محقق رسانه‌ای، در مقاله‌ای در سال 2013 با عنوان «درک تبلیغات و روابط عمومی: تأثیرات بر رسانه‌های خبری» نوشت که رسانه‌های چاپی همچنان بزرگترین بخش رسانه در تولید درآمد از تبلیغات هستند و تا 47 درصد از سهام را پوشش می‌دهند. از نظر قدرت اقتصادی، مهمترین شرکت های رسانه ای عبارتند از: گروه رسانه ای کانتیپور با 36 درصد از کل درآمدهای تبلیغات چاپی، شرکت دولتی گورخاپاترا با 13 درصد و رسانه جمهوری نپال با 10 درصد سهم تبلیغات چاپی در سال 2011 را در اختیار داشتند.
گروه های رسانه یی در نپال
روزنامه های منتشر شده توسط هر یک از این انتشارات ها به شرح زیر است:
- گروه رسانه ای کانتیپور: کانتی پور (روزانه)، پست کاتماندو (روزنامه انگلیسی زبان)، نپال (مجله هفتگی)، ساپتاهیک (هفته نامه) و ناری (مجله تخصصی ماهانه).
- نپال مدیا: ناگاریک(روزانه)، رپابلیکا (روزنامه انگلیسی زبان)، سوخاربار(هفتگی ) و پاریوار(مجله تخصصی ماهانه).
- شرکت گورخاپاترا : گورخاپاترا (هفتگی)، رایزینگ نپال (روزانه به زبان انگلیسی)، مادوپارک، مونا و یو وامانچ(مجلات تخصصی ماهانه).
- شبکه خبری نپال : آناپورنا پست(روزانه به زبان نپالی) آناپورنا اکسپرس(هفتگی انگلیسی زبان).
همه خانه های رسانه ای فوق، به جز شرکت دولتی گورخاپاترا، دارای مالکیت متقابل رسانه ای هستند.
- گروه رسانه ای کانتیپور همچنین دارای یک ایستگاه رادیویی، یک کانال تلویزیونی محبوب و یک شرکت تابعه به نام کانتیپور دیجیتال است که در شرکت های فناوری سرمایه گذاری کرده و کلیه عملیات اخبار نشریه دیجیتال را اداره می کند.
- رسانه جمهوری نپال نیز صاحب یک ایستگاه رادیویی است.
- شبکه خبری نپال صاحب یک ایستگاه رادیویی و یک کانال تلویزیونی است.
رادیو در نپال از مهمترین رسانه های اجتماعی محسوب می شود.
تعداد روزنامه های نپال
طبق اعلام شورای مطبوعاتی نپال، 3865 مطبوعات چاپی در سراسر کشور موجود می باشد. این مطبوعات چاپی شامل 655 روزنامه، 30 دو هفته نامه، 2778 هفته نامه و 402 دو هفته نامه ثبت شده است. از میان آنها، 1640 نفر در دره کاتماندو ثبت شده اند. اما همه آن روزنامه های ثبت شده منتشر نمی شوند. ایالت نمی تواند هیچ روزنامه ای را به دلیل قانون لغو ثبت کند و تعداد آنها همچنان در حال افزایش است. از میان روزنامه‌های ثبت‌شده، کمتر از یک چهارم یا 863 روزنامه در سال گذشته منتشر شد و تنها 607 روزنامه به طور منظم در همه شماره‌ها منتشر شده است.
در مجموع، 189 روزنامه هر روز در نپال منتشر می‌شوند. با این حال تنها چند روزنامه اصلی نپالی زبان که در کاتماندو منتشر می‌شوند قدرت برنامه‌ریزی دارند. این رسانه ها معمولاً در سراسر کشور دارای خبرنگاران هستند و در چندین مکان برای توزیع آسان و سریع در شهرهای اصلی چاپ می شوند.
اخیراً، بسیاری از آنها شروع به انتشار نسخه های استانی کرده اند، اما انتشارات هنوز توسط اتاق خبر در کاتماندو مدیریت می شود. بسیاری از روزنامه های نپال منطقه‌ای یا محلی هستند و توزیع سراسری ندارند. بنابراین از نظر پوشش، درآمد و تأثیر ضعیف هستند.
در مقایسه با روزنامه‌های روزانه، هفته نامه ها از نظر محتوایی به شدت سیاسی هستند و بیشتر توسط فعالان سیاسی برای درک مواضع و نظرات حزب خود خوانده می‌شوند. با این حال، دو مجله خبری هفتگی – نپال و هیمال، نشریات تجاری محبوب هستند.
محبوب‌ترین و پرتیراژترین هفته‌نامه‌های نپال با محتوای زرد، آن هایی هستند که خوانندگان جوان را هدف قرار می‌دهند، با محتوایی که بر جنسیت، شایعات، سرگرمی و ورزش تمرکز دارند. اینها شامل ساپتانیک و سوکاربار می‌شوند که تیراژ ادعا شده هر دو در حدود 200000 نسخه در هر شماره است.