مردمان نپال

 مهاجرت های گسترده گروه های آسیایی از تبت و مردم هندوآریایی در نپال همراه بود. به همین خاطر الگوی زبانی، قومی و مذهبی متنوعی را در این کشور ایجاد کرده است. آنهایی که نسب هند و آریایی دارند به ویژه پهلوی ها (از جمله چهتری، برهمن-هیل و غیره)، قرن ها در نپال از اعتبار زیادی برخوردار بوده اند و خانواده های حاکم از پیشینه هندوآریایی و هندو بوده اند.

بیشتر گروه‌های نپالی – تامانگ، رای، لیمبو، بوتیا (شامل شرپا) و سانوار – در شمال و شرق زندگی می‌کنند در حالی که ماگار و گورونگ در غرب مرکزی نپال زندگی می‌کنند. اکثریت گروه های معروف گورکا در ارتش بریتانیا از گروه های ماگار، گورونگ و رای آمده اند. گروه سومی از گروه‌های قومی، که شامل نوارها و تاروها می‌ باشند، گمان می‌رود که قبل از مهاجرت تبتی‌ها و هندوآریایی‌ها در نپال ساکن شده‌اند.

نوارها از نفوذ قابل توجهی در نپال، به ویژه در کاتماندو برخوردارند. شرپاها سالها قبل از تبت به نپال مهاجرت نموده اند و بیشتر در مرزها ی شمالی نپال ساکن می باشند. شرپاها در ارتفاع بالای 4000 متر ساکن هستند و عمدتا علاوه بر کشاورزی به اموری نظیر راهنمایی گردشگران و کوهنوردان نیز می پردازند.

وجه تمایز اجتماعی مردم، چه قومیت و چه کاست، نقش مهمی در  هویت شخصی مردمان نپال (نپالی ها) دارد. به عنوان مثال، بسیاری از مردمان نپال (نپالی ها) از نام گروه قومی یا کاست خود به عنوان نام خانوادگی خود استفاده می کنند. قومیت یک فرد با کاست او متفاوت است. در حالی که کاست فرد معمولاً نشان‌دهنده شغل و موقعیت خانوادگی است، گروه‌های قومی معمولاً زبان متمایز، خانه اجدادی، سنت مذهبی یا شکلی از سازمان اجتماعی مشترک دارند.

دولت بین 50 تا 60 قومیت نپالی را شناسایی کرده است . بسیاری از این افراد بومی نپال هستند و ساکنان اصلی یک منطقه خاص (مانند مردم تارو و تامانگ) هستند. قومیت های دیگر در نپال، اگرچه بومی نیستند، اغلب ساکنان تاریخی این مناطق هستند. برخی از بزرگترین قومیت ها عبارتند از: برهمن-چهتری، ماگارها،تارو ها، نوارها و شرپاها.

ساختار قومی نپال منعکس کننده الگوهای مهاجرت تاریخی به این کشور از شمال و جنوب است. به طور کلی، کاست ها و قومیت ها را می توان به دو گروه اصلی تقسیم کرد:

با این حال، با افزایش مهاجرت شهری و برون مرزی، تمایز جغرافیایی بین اقوام در حال کاهش است.

نپالی ها با اجداد خارجی ممکن است تأثیرات فرهنگی خاصی را حفظ کرده باشند که به پیشینه اجدادی آنها مربوط می شود. برای مثال، کسانی که از هند هستند معمولاً از هندوئیسم پیروی می کنند. در حالی که تبتی-برمن ها عموماً بودایی هستند. با این حال، این برچسب‌ها صرفاً به عنوان راهی مفید برای طبقه‌بندی ریشه‌های تنوع قومی نپال هستند و لزوماً هویت شخصی مردم نپالی را منعکس نمی‌کنند. بعید است که مردم خود را «تیبتی-برمن» یا «هند-آریایی» توصیف کنند. هر قومیت یک هویت فرهنگی قوی و متمایز ایجاد کرده است. مردمان نپال (نپالی ها) اغلب زبان، اعتقاد یا شکلی از سازمان اجتماعی مشترک دارند که منحصر به گروه قومی خود است.