معبد مایادوی زادگاه لرد بودا – قلب معنوی لومبینی
معبد مایادوی یک بنای بودایی باستانی در کشور نپال می باشد که ثبت شده در میراث جهانی یونسکو است.
این سازه در شهر لومبینی، کشور نپال واقع شده است و مکانی است که ملکه مایا دوی، لرد بودا را به دنیا آورده است. نام این بنا از نام مادر محترم لرد بودا برگرفته شده است.
معبد مایا دوی اصلی ترین بنا در لومبینی و قلب معنوی لومبینی به شمار می رود. این بنا در مرکز یک باغ مقدس زیبای گل، در کنار درخت مقدس و حوض مقدس و ستون آشوکا قرار گرفته است.
هر ساله بیش از 1.6 میلیون نفر برای بازدید از معبد مایادوی به شهر لومبینی در کشور نپال زادگاه لرد بودا سفر می کنند و جزو اصلی ترین دیدنی های نپال در شهر لومبینی است.
معبد مایا دوی بر فراز معبدی دیگر قرار دارد. معبد سفیدپوش کنونی برای محافظت از معبد قدیمی در زیر آن ساخته شده است و در واقع معبد مایا دیوی یک معبدی دو لایه است.
این بنا یک فضای محافظت شده است که تنها توسط معابد احاطه شده است؛ ساخت هتل، فروشگاه یا سایر مشاغل در منطقه مجاور ممنوع است.
تاریخ معبد مایادوی
در سال 1896 توسط ژنرال شومشر و دکتر آنتون فور درشهر لومبینی کشور نپال کشف شد و با اشاره و تکیه به ستون های آشوکا از جمله
ستون آشوکا مایادوی ، ستون آشوکا کاناکمونی و ستون آشوکا گوتیهاوا ، به عنوان زادگاه لرد بودا معرفی شد. شومشر تپه معبد اولیه مایادوی را حفاری و در سال 1939 آن را بازسازی کرد.
بقایای خشتی ساختاری داخل بنای مایادوی متعلق به قرن 6 قبل از میلاد تا قرن 15 میلادی است. این بنا شامل 15 اتاق جعبه شکل است که در 5 ردیف به سمت شرق و غرب و 3 ردیف در جهت شمال و جنوب قرار گرفته است.
کشف زیارتگاهی چوبی مربوط به 550 سال قبل از میلاد مسیح
بقایای باستان شناسی در معبد مایادوی در شهر لومبینی کشور نپال پیشتر مربوط به ساختمانهای آجری قرن سوم قبل از میلاد بوده است که توسط آشوکا ساخته شده بود اما درطی حفاری ها و کاوش های صورت گرفته توسط تیم بین المللی باستان شناسی متشکل از وزارت باستان شناسی نپال و دانشگاه دورهام (انگلستان) که طی سال های 2010 تا 2013 میلادی صورت گرفت به کشف یک بقعه چوبی منتهی شد .
باستان شناسان هنگامی که مشغول حفاری در زیر معبد بودند بقایای یک زیارتگاه چوبی باستانی را که مربوط به 550 قبل از میلاد بود کشف کردند.
محققان حدس زدند که این مکان باید اولین شواهد مربوط به ساختارهای بودایی و اولین شواهد باستان شناسی زندگی لرد بودا باشد. معبد سفیدپوش کنونی برای محافظت از معبد قدیمی در زیر آن ساخته شده است، در واقع معبد مایا دیوی معبدی دو لایه است.
داخل معبد مایا دیوی
داخل این سازه دارای سنگ مارکر یا نشانگر، مجسمه مولودی و بقایای خشتی ساختاری است که همه مربوط به تولد شاهزاده لرد بودا است.
سنگ مارکر نقطه دقیق تولد را مشخص می کند و مجسمه مولودی تولد لرد بودا را به تصویر می کشد.
بر روی این گنجینه ی نفیس تاریخی راهرویی برای زیارت کنندگان و توریست ها ساخته شده که شما را قادر می سازد تا از بالای این مجموعه حرکت کنید و دیدی کامل به منطقه داشته باشید.
سنگ مارکر یا نشانگر
در داخل معبد می توانید سنگ مارکر یا سنگ نشانگر را ببینید که محل دقیق تولد شاهزاده سیذارتا در لومبینی است. سنگ نشانگر در بالای سکویی که متشکل از هفت لایه آجر متعلق به قرن 3 قبل از میلاد است واقع شده است.
مجسمه مولودی
مجسمه مولودی نیز در داخل معبد است که صحنه تولد شاهزاده سیدهارتا را به تصویر می کشد. در این تندیس مایادوی به تصویر کشیده شده است که شاخه ای از درخت را در دست دارد در حالی که پرجاپاتی گوآتام از او در هنگام زایمان حمایت می کند.
گفته می شود که این مجسمه ماسه سنگ قرمز توسط مدرسه هنر ماتورا در قرن چهارم تراشیده شده است.
در سال 1899 میلادی قسمت اصلی مجسمه مولودی کشف شد.
محدوده معبد مایا دوی در میان باغی زیبا و مقدس احاطه شده است و از یک حوضچه آب مقدس ، ستون آشوکا و درخت مقدس “بودی “ تشکیل شده است .
اطراف معبد مایا دوی
در طی حفاری های انجام گرفته در اطراف معبد مایادوی مشخص شد که این سازه توسط 31 استوپا احاطه شده است. استوپاها در طول قرن اول قبل از میلاد تا قرن هشت یا نه میلادی از طریق دوره های موریان، سونگا، کوشانا و گوپتا در اینجا ساخته شده اند.
استوپاهای ساخته شده در باغ مقدس لومبینی از انواع ، طرح ها و سبک های مختلفی هستند که دارای پایه های مربع، مستطیل و دایره ای هستند.
طی حفاری های انجام شده توسط یاستان شناسان تاکنون دو گروه صومعه در باغ مقدس کاوش شده است. ساخت این صومعه ها از قرن 3 قبل از میلاد آغاز شده و تا قرن 9 میلادی از طریق دوره های موریان، کوشانا و گوپتا ادامه داشته است.
این ساختارها با هم تداخل دارند و شواهدی از اشتیاق مردم برای قرار گرفتن در نزدیکی محل تولد لرد بودا است.
صومعه های گروه شرق
این گروه از صومعه ها یک بلوک مسکونی بود که شامل اتاقهای نشیمن در چهار جهت برای راهبان ، یک سالن اجتماعات یا بلوک مراقبه ، دو استوپای آجری (یک مربع و دیگری دایره) و یک چاه در حیاط بود.
دو مخزن ذخیره آب و یک اتاق کوچک که احتمالاً به عنوان آشپزخانه مورد استفاده قرار می گرفته است .
این گروه از صومعه ها از قبل از میلاد تا قرن دوم میلادی از طریق دوره های سانگا و کوسانا ساخته شده است .
صومعه های گروه غرب
این گروه از صومعه ها شامل دو گروه واقع در جنوب شرقی معبد مایادوی است که در مجموع شامل 31 اتاق است. این گروه از صومعه ها ابتدا در دوره موریان (قرن 3 قبل از میلاد) ساخته شده و در طول کوسانا (قرن 1 تا 2 میلادی) بازسازی شده است.